تاثیر فعالیت هوازی تداومی در مقایسه با فعالیت هوازی تناوبی بر سروتونین سرمی و میزان درک فشار زنان ورزشکار

هدف از تحقیق حاضر تعیین تاثیر فعالیت هوازی تداومی در مقایسه با فعالیت هوازی تناوبی بر سروتونین سرمی و میزان درک فشار کار بر اساس مقیاس بورگ می­باشد. 10دختر ورزشکار (سن 3/2± 9/22 سال، وزن 5/2± 8/53 کیلوگرم، شاخص توده­ی بدنی 0/1± 6/20 کیلوگرم بر مجذور متر، درصد چربی 7/3±8/20 و حداکثر اکسیژن مصرفی 8/1±7/41 میلی­لیتر بر کیلوگرم در دقیقه) برای شرکت در مطالعه­ انتخاب شدند. نمونه­های خون قبل و 10 دقیقه بعد از اجرای آزمون شامل 40 دقیقه فعالیت تناوبی یا تداومی از آزمودنی­ها گرفته شد. تحلیل آماری داده­ها با استفاده از آزمون اندازه­گیری­های مکرر نشان داد که تفاوت معنی­داری بین مراحل مختلف نمونه گیری سروتونین سرمی وجود دارد(05/0=p). آزمون تعقیبی lsd برای مقایسه زوج­ها نشان داد که فعالیت هوازی تناوبی باعث افزایش معنی­دار در سروتونین سرمی شده(028/0=p) ولی میزان سروتونین سرمی قبل و بعد از آزمون فعالیت هوازی تداومی تفاوت معنی­داری نداشت(05/0